Blog over je vies voelen

Recent had een cliënte een ontdekking bij haarzelf toen ze vertelde over waar ze zich zo voor schaamt in de verslaving. Ik vond het zo'n ontroerend moment!

Ze zei: "Het lijkt me vreselijk als iemand me zou zien als ik mezelf bevredig. Ik voel me dan zo vies.", en ze legde haar arm om haar buik, alsof ze zich wilde verstoppen. Ik zag dat het iets groters raakte en vroeg haar waar dat vieze gevoel voor staat. Ze vertelde dat het staat voor (een diepe angst van) waardeloos zijn. "Maar..", en er rolde een traan over haar wang, "..ergens zou ik willen dat er wél iemand op m'n kamer binnenkwam als ik me zo voel. Zodat ik er dan niet meer alleen in hoef te zijn."

Even later deelde ze: "Ik zoek soms wat af op Internet naar vergelijkbare vragen.. Omdat ik zo verlang naar dat anderen hun worsteling met mij zouden delen, zodat ik niet alleen ben. Zodat ik weet dat ik niet de enige ben, dat er meer zijn die zo'n schaamte voelen, dat je je zo vies voelt."
Ik reageerde: "Ik voel dat ik wel iets met je zou willen delen.." En toen brak ze.

En ik deelde mijn verhaal. En dacht aan Adam en Eva, die zich achter de bomen terugtrokken en hun schaamte verborgen. En aan de Here Jezus. Hij stierf naakt aan het kruis. Openbaar te schande gemaakt, zodat wij Hem zo konden zien. Alsof Hij in dit moment tegen haar zei: "Kom maar, Ik weet wat het is, Ik was alleen. Kom maar zoals je bent, het is veilig bij Mij. Ook in wat je niet kunt oplossen. Zo ben je in Mijn heiligheid."

En nu lees ik in een boek (Dr. Harry W. Schaumburg, Falce Intimicy) de volgende uitspraak: "The essence of sin is, "I will never allow anyone to rule my life other than myself."

Deze moedige jonge vrouw liet me toe op een bijzonder kwetsbaar stuk, gaf haar zelfbescherming op en ontdekte de bevrijdende ervaring van zó mogen zijn. Dat niet alleen hoeven bereiken, maar samen mogen ontvangen.

NB: Dit verhaal is met toestemming van de betreffende persoon gepubliceerd.